بهار نارنج

قدمت خوابگاههای دانشگاه صنعتی اصفهان به قبل از انقلاب برمی‌گرده و یادگاریهایی که بچه‌ها روی در و دیوارها نوشتن٬ یه جورایی حکم کتیبه رو داره که از گذشتگان به ارث رسیده. بعضی جاهایی که کمتر نیاز به تعمیر داشته مثل سالنهای مطالعه٬ یادگاریهای قدیمیتر بیشتر به چشم می‌خوره. ممکنه حتی شجره‌نامه هم بتونی از توش دربیاری. یکی از این یادگاریها جمله‌ایه که با خط درشت روی یکی از دیوارهای خوابگاه 10 نوشته شده. (نهج‌البلاغه را بخوانید.)

می‌رم سلف و بر‌می‌گردم، (نهج البلاغه را بخوانید)
می‌رم دانشکده و برمی‌گردم : (نهج‌البلاغه را بخوانید)
میام تو محوطه یه هوایی بخورم : (نهج‌البلاغه را بخوانید)…

قربون غربتت برم آقا! اصلاً میدونی چیه؟ غریب همیشه غریبه!! یاد اون روز افتادم که توی جلسه گفتی آیا کسی هست که یه دعای ناب بهش یاد بدم؟ کسی مشتاق نبود. بلند شدی که جلسه رو ترک کنی. یکی سراسیمه پشت سرت دوید، یه آدم مشتاق بود و اون دعا شد دعای کمیل. ۱۴۰۰ سال گذشت و هنوز توصیه ما اینه که نهج‌البلاغه را بخوانید و به قول شاعر

طاعون گرفته ایم و کسی حس نمی کند
تا آنکه زنده بودنمان احتمالی است

آلوده است کوچه ، خیابان به زندگی
چیزی که هست و نیست و حالی به حالی است…

همین … یا علی (ع)